Deze morgen ging ik wandelen in een weggetje hier in Overijse tussen de velden en onderweg kwam ik een heleboel plassen tegen. Kleine en andere zo groot dat ik er onmogelijk rond kon. Dus ging ik er door. Krak! De plas was bevroren. Ik maakte ze kapot door er met heel mijn gewicht op te gaan leunen natuurlijk. Krak, krak, krak. Van overal werden luchtbellen naar elkaar toegezogen. Ik nam één van de stukken ijs vast: zo stevig en dik als glas. En ondanks alle modder eronder, perfect helder. Met ook daarin allemaal mini luchtbelletjes. Ik gebruikte het stuk om een groter stuk los te maken. Ik kraakte dat grotere stuk in twee. Ik smeet de helft op de plas: SHCHING!! In duizend stukjes. Maar de plas zelf bleef intakt. Een steentje kon er wel een gat in maken. Dan vormde zich steeds nog een luchtbel. Ik ging op alle plassen staan en glijden onderweg naar huis. De zon scheen op mijn gezicht en rondom mij zag ik alleen maar natuur. Ik speelde als een klein kind met het ijs. Dat is PUUR mindfulness.
Al sinds de oertijd doen mensen anderen na. Dat zit in onze genen, want degenen die dit deden, overleefden. Als er iemand van je groep een speer had gemaakt van een stok en een steen en hiermee meer dieren kon doden, dan schoot je in gang om zelf ook zo’n speer te make. Minder gevaar en meer eten = meer kans op overleven! Als er iets nieuws was, moest je het hebben. Dat is PUUR onze overlevingsdrang.
Nu zit deze drang nog steeds in ons, alleen worden we nu elke dag geconfronteerd met massa’s van die nieuwigheden. Waar we vroeger met tien mensen leefden en er nog een stuk of tien tegen kwamen per jaar en af en toe eens ééntje van hun iets nieuws en beters had, worden we nu overspoeld langs alle kanten met miljoenen mensen die iets nieuws of iets beters hebben dan ons. Elke seconde wordt iets nieuws uitgevonden en of we nu de radio opzetten, tv, onze gsm vast nemen of aan het rond rijden zijn: we zien en horen het overal! De lat ligt zo hoog, omdat we ons niet meer vergelijken met een klein groepje, maar met de hele wereld. De lat ligt ONEINDIG hoog. Zelfs als je de rijkste bent, heb je niet per se het meeste vrienden, ben je niet de mooiste en kan je niet het allerbeste skiën. Het is nooit goed genoeg.
Als we in de oertijd zagen dat iemand anders een speer had, maakte ons lichaam adrenaline aan tot dat wij er ook één hadden. Maar eens we ze af hadden, was alles terug oké en konden we verder spelen met bevroren plassen in de velden.
In onze huidige samenleving is het nooit oké. We hebben het en iets nieuws steekt weer te kop op. We zitten constant in die survival modus en maken daarom geen tijd voor mindful momenten, om gewoon eens te zijn en van de zachte winterzon op je neusje te genieten.
Als je iets echt wilt, zal je tijd vinden. Als je het niet echt wilt, zal je een excuus vinden. We hebben allemaal 24 uur in een dag en de meesten onder ons hebben een full time job, kinderen, een huishouden, hobby’s en bijkomende activiteiten. Of ook jij af en toe een momentje mini mindfulness in last, hangt af van de tijd die je er voor wil maken. Eén minuutje per dag is voldoende. Gebruik dat minuutje om voor de 200ste keer naar je gsm te kijken vandaag en je hoofd heeft geen moment rust. CRASH zegt je lichaam dan na een aantal jaar. Eén minuutje per dag, that’s all it takes 😉 Bovendien kan je mini mindful zijn tijdens je gewoonlijke activiteiten. Je rolluiken openen bijvoorbeeld doe je elke dag. Het doen met een zorg over je meeting die ochtend zal je meeting er niet op verbeteren en je taak om de rolluik te openen al zeker niet. Je kan ze dus niet even goed, maar wel beter mindful doen!
Mind full zijn is wat we gewoon zijn, dus minful worden vergt energie. Het is heel normaal dat we niet kunnen loslaten, want we zijn gemaakt om te stressen wanneer er iets moet gebeuren: dan moet dat af, en dan kunnen we rusten. Maar in deze geglobaliseerde wereld kunnen we niet rusten. Maar oefen het elke dag een beetje en voor je het beseft, gaat het helemaal vanzelf en voel je de stress zo van je schouders glijden.
Trouwens een ideale mini mindful-plaats: je douche!
Ik wens je rust, inspiratie en sterkte met de uitdagingen waar je voor staat.
